Ένας χρόνος Αρώματα και Γεύσεις...Αλήθεια πότε πέρασε πότε έφυγε? Όλα
ξεκίνησαν όταν τυχαία έμπαινα σε διάφορα μπλόγκς που τώρα είναι φίλοι
μου...Στην αρχή μου φάνηκε τρελό,οι γνώσεις μηδαμινές ....Αλλά η ιδέα
είχε ήδη αρχίσει να κυκλοφορεί στο μυαλό μου... Άρχισα να διαβάζω στο
ίντερνετ πως στήνεται ένα μπλογκ και που και που ρωτούσα κάτι και σε
κάποιον που έβρισκα να έχει περισσότερες γνώσεις στους υπολογιστές...
Το πρώτο σχέδιο στήθηκε με κόπο από το μεράκι το δικό μου αλλά και για να το αφιερώσω σε ένα πολυαγαπημένο μου πρόσωπο που σήμερα κλείνει 10 χρόνια απουσίας από τη ζωή μας.
Ξεκίνησαν οι αναρτήσεις που ήταν για μένα ολόκληρη ιστορία να γίνουν
Από το ανέβασμα των φωτογραφιών μέχρι το κείμενο.Και μη φανταστείτε τίποτε σπουδαίο...μπααααααααααα
Από θεματολογία πάλι το μπλογκ εγώ θα το κατέτασσα στο ότι νάνε...Από μαγειρική και συμβουλές για φυτά μέχρι λίγο για ζώα και σκέψεις διάφορες...
Δε θα ξεχάσω ποσό ζεστά με δεχτήκατε σ αυτή την όμορφη και μεγάλη γειτονειά ,τη μπλογκογειτονιά.
Εδώ μέσα έμαθα πράγματα που τα έβλεπα πρώτη φορά ,κατασκευές διάφορες και άκουσα όρους όπως ντεκουπάζ και κρακελέ ,πατίνα και vintage.
Η πάλι όρους μαγειρικής όπως κουρκουμάς και κρεμόριο,μπανόφι ,πολέντα και sour cream.
'Eμαθα για γεννήσεις και γάμους,πτυχία και εγκυμοσύνες αλλά και για αρρώστιες και θανάτους.Γεγονότα όλα της ζωής,για να έρχεται η ισορροπία? να εκτιμάται η χαρά περισσότερο μετά τη λύπη? ποιος ξέρει.
Πέρασαν γιορτές με ετοιμασίες και στολίσματα γιορτινά
Είδα μέσα από τα δικά σας μάτια μέρη που ίσως δεν δω ποτέ.
Προβληματίστηκα μέσα από τους δικούς σας προβληματισμούς,η πάλι γέλασα με τους αστείους της παρέας γιατί έχουμε και από αυτούς στη γειτονιά. Ανθρώπους ταλαντούχους που τα γραπτά τους σου βγάζουν ένα γέλιο αβίαστο.
Έχουμε τους φιλόζωους και τους ποιητές μας.
Άνθρωποι όλοι με μεράκι και ταλαντούχοι.
Και έτσι μ αυτά και με εκείνα πέρασε ένας χρόνος που ούτε που κατάλαβα πως.
Όσο και να φανεί παράξενο νοιάζομαι και ενδιαφέρομαι για τον καθένα εδώ μέσα αν αργήσει να κάνει μια ανάρτηση αναρωτιέμαι τι να έγινε και χάθηκε.
Ακόμη και στα μπλογκς που δεν κανω σχόλια γιατι δεν προλαβαίνω πάντα ,διαβάζω τις αναρτήσεις τους.
Σήμερα είναι μια δύσκολη μέρα για μένα από αυτές που χωρίζουν τη ζωή του ανθρώπου στο πριν και στο μετά.Μέρες ορόσημα που σε σημαδεύουν ....
Θεωρώ όμως ότι έχω ακόμη μερικούς ανθρώπους δικούς μου τώρα πια που είναι κοντά μου.
Εσάς τους μακρινούς μου φίλους που ίσως ποτέ δεν γνωρίσω κανένα από κοντά.
Θα σας παρακαλέσω να μείνετε όλοι όπως είσαστε με το χαρακτήρα του ο καθένας και το στυλ του που φαίνεται μέσα από τα γραφόμενα του.
Είστε όλοι υπέροχοι και σας ευχαριστώ που μου προσφέρατε όλα όσα μου προσφέρατε έναν ολόκληρο χρόνο.
Όμως αρκετά σας είπα θα ήθελα να σας προσφέρω γλυκό για γεύση και λουλούδια για άρωμα.
Σας φιλώ......να έχετε πολλές όμορφες και χαμογελαστές στιγμές στη ζωη σας
