Τι ηλικία έχει η ψυχή?

Ηλικία,χρόνος,φεύγει περνάει γρήγορα ο καιρός και εμείς έρμαια του..
Χάνεται ανελέητα η ζωή και ούτε καν μας ρωτάει,πόσα ζήσαμε? πόσα θέλαμε να ζήσουμε?

Τι ευκαιρίες αφήσαμε και χάθηκαν είτε από παρέμβαση άλλων είτε γιατί η ζωή δεν στάθηκε γενναιόδωρη με σένα όσο με άλλους

Τι όνειρα θάψαμε βαθιά στις άκρες του μυαλού και της ψυχής
Τι κακές συγκυρίες δεν μας άφησαν καν να υλοποιήσουμε τα απλά καθημερινά μας Θέλω
Το μόνο που αφήνει αλώβητο και δεν δεν μπορεί να αλλοτριώσει αν εμείς δεν τον αφήσουμε είναι η ψυχή μας,το πνεύμα μας...
Η ψυχή μένει πάντα νέα ...
Ίσως ει πάνω σημάδια,άλλοτε βαθιά σαν χαρακιές από μαχαίρι κοφτερό,κι άλλοτε απλά τσαλακώματα αλλά μένεις αιώνια νέα...
Έχει τη ροδαλότητα από τα μάγουλα μωρού,το γέλιο το αθώο ενός χαρούμενουπαιδιού και τα χρώματα μιας πολύχρωμης πεταλούδας
Πρέπει να φροντίζουμε να την κρατάμε έτσι γιατί μόνο η ψυχή και το πνεύμα μας είναι η παρακαταθήκη που αφήνουμε πίσω μας όταν εμείς δε θα είμαστε πιά εδώ
Είναι εύκολο αρκεί να έχουμε τη δύναμη και τη διάθεση να προσπαθήσουμε γι αυτό...υπάρχουν άνθρωποι που βλέποντας τους σε παρακινούν να γίνεις έτσι κ εσύ να ζεις απλά και καθαρά την κάθε στιγμή σου να ενθουσιάζεσαι σαν μικρό παιδί και ας μετράς χρόν ια στην πλάτη σου,να ΖΕΙΣ...αυτό μόνο φτάνει
Ας παραδειγματιστούμε από θετικά χαρούμενα και ζωντανά άτομα κι ας φροντίσουμε η ψυχή μας να είναι για πάντα ένα γελαστό και ροδαλό μωρό

Kαι κάπως έτσι...

Και κάπως έτσι σου έρχεται μια επιθυμία να πεις  όσα σκέφτεσαι όσα φροντίζεις να έχεις καλά φυλαγμένα στην άκρη του μυαλού στη μέση της ψυχής,να νιώσεις ελεύθερος ,άνετος γεμάτος από τη λύτρωση ότι φύγαν αυτά που σου τρώγανε το είναι που σου μαύριζαν τον κόσμο σου τον ευαίσθητο κόσμο της ψυχής σου....
 Αλλά που να τα πεις;
Ποιος είναι αυτός που θα τα ακούσει με ευλάβεια και σεβασμό?
Που είναι αυτός ο άνθρωπος που θα βάλει πίσω τα δικά του εγωιστικά θέλω και θα γίνει μαξιλάρι να γείρεις την ψυχή σου?
ΚΑΝΕΝΑΣ!!!!!
Γεμίσαμε με εγωιστές ..φουσκωμένα από έπαρση άτομα
Από μιζέρια και γκρίνια ,που τους νοιάζει ο εαυτουλης τους και μόνο αυτός
Που πριν προλάβεις να ανοίξεις το στόμα σου έχουν να σου πουν ότι τάχα μου
κάτι πιο σοβαρό τους συμβαίνει
Και λες μα να σε βοηθήσω ,πες μου όταν με χρειαστείς και δε σου λέει ποτέ αλλά σε βάζει στη γωνία σαν παλιό χρησιμοποιημένο παιχνίδι που ποτέ ίσως δεν το διάλεξε με χαρά για να παίζει αλλά το φορτώθηκε από ανάγκη γιατί κάποτε κάποιοι με χαρά του το κουβάλησαν νομίζοντας ότι θα του αρέσει....
Και τότε έρχεται η απογοήτευση ,οι ενοχές πως ίσως κάτι δεν κάνεις καλό,το ψάχνεις,το ζυγίζεις
του δίνεις διάφορες διαστάσεις μπας και καταλάβεις
Αλλά μπα...οι απορίες όσο πάνε και θεριεύουν και χρειάζεσαι πολλή δουλειά ..και εκείνη την κατάλληλη στιγμή που όλα γυρνάνε ανάποδα στο μυαλό σου και λες...ΦΤΑΝΕΙ
Πας παρακάτω αλλάζεις νοοτροπία και ιδιοσυγκρασία δε σε πειράζουν πια όσα σε πείραζαν
γιατί ξέρεις πως όποιος είναι λογικός και ανυστερόβουλος θα δει κάτι καλό κάποια στιγμή και σε σένα και θα σε εκτιμήσει δεόντως
Η στιγμή θα έρθει κάποτε που θα δικαιωθείς και θα δικαιώσεις και όσους σε στήριξαν με όποιο τρόπο
Θα έρθει και μαζί με τη λύτρωση σου, θα δώσει στον καθένα ότι του αξίζει

• Προσοχή!!! η ζωή μας η ίδια αν δεν της φερθούμε καλά και σωστά είναι ο μεγαλύτερος εκδικητής μας